Avontuurlijk Borneo

Als we na een vlucht van 3 uur vanaf Hong Kong weer voet aan grond zetten, worden we even overvallen door de hitte. We zijn op het Maleisische gedeelte van Borneo aangekomen en het is 32 graden. Ietwat bezweet komen we aan in ons guesthouse in Kota Kinabalu, waar we plannen maken voor de komende dagen.

Zodra we de grote stad verlaten, zien we hoe groen het hier is. Om ons heen zien we niets dan jungle en palmbomen. Onze verwachting om veel dieren te gaan spotten wordt direct waargemaakt, als twee papegaaien overvliegen tijdens onze eerste trekking door de jungle. Dat dit in het niets valt bij de dieren die we daarna nog zullen zien, merken we als we de Kinabatangan rivier bevaren. Hier spotten we het ene na het andere prachtige beest: orang utans, neusapen, krokodillen en felgekleurde vogels. Een geweldige ervaring, alleen de reden waarom deze dieren zich op de oevers van de rivier begeven is behoorlijk cru. Grote delen van het eeuwenoude regenwoud zijn namelijk gekapt voor palmplantages, waardoor de leefruimte van de dieren ernstig verkleind is.

Eenzelfde verwaarlozing van de natuur ervaren we rond het tropische eiland Mabul, waar afval in de groenblauwe zee drijft, tussen het koraal en de tropische vissen. Toch is het eiland prachtig en we genieten enorm van ons eerste zon, zee en strandmoment sinds vertrek. Een paar dagen aan zee smaken naar meer en we besluiten door te reizen naar de Tip of Borneo, het meest noordelijke puntje van het eiland, waar vreemd genoeg nauwelijks toeristen komen. Hier heb je de prachtige witte stranden nog helemaal voor je alleen. We verblijven in het eco-kamp Tampat Do Aman, midden in de jungle, waar ze juist heel bewust om gaan met de natuur (composttoiletten, waterfiltersysteem, schoonmaken van het strand, etc). Er is ook veel aandacht voor het onderwijzen van de lokale bevolking en Jeem draagt haar steentje bij door kookles te geven aan de meiden van het restaurant. Tampat Do Aman is zo'n plek waar je langer wil blijven hangen dan gepland vanwege de prettige sfeer. 

Brunei wacht echter op ons en we pakken een boot naar het negende land van onze reis, eveneens gelegen op het eiland Borneo. Als we naar de hoofdstad Bandar Seri Bewagan rijden, zien we direct dat er in dit kleine land veel meer welvaart is. De rijkdom vloeit voort uit oliewinning en de sultan van Brunei, een van de rijkste mensen van de wereld, heeft niet alleen een belachelijk groot paleis voor zichzelf geregeld, maar investeert ook in infrastructuur, gratis onderwijs en zorg, en de bevolking hoeft geen belasting te betalen. Om het integratieproces te bevorderen, besluiten we ons gebruikelijke brakke hostel in te ruilen voor een vijfsterrenhotel met zwembad. (Ter compensatie nuttigen we wel al onze maaltijden op lokale markten, waar je voor 60 eurocent voorzien bent van een heerlijke bak nasi.)

Onze laatste week op Borneo brengen we door in de Maleisische provincie Sarawak. We verlaten de kust en trekken het binnenland in, waar de jungle nog niet vervangen is door palmplantages en waar nauwelijks andere toeristen komen. Vanuit het afgelegen dorpje Belaga willen we over de schitterende Batang Rejang richting het westen van Borneo varen. Het waterpeil van de rivier blijkt echter te laag voor de boot dus het is hopen op veel regen 's nachts, want de enige andere mogelijkheid om Belaga uit te komen is dezelfde hobbelige jeeptocht terug als waarmee we gekomen zijn. De regen blijft uit, maar toch is er de volgende dag goed nieuws; we kunnen met een kleine boot op 3 uur varen stroomafwaarts worden afgezet in het dorpje Punan Ba, waar de kans dat de grote boot een dag later zal uitvaren aanzienlijk is. We grijpen deze kans en genieten enorm van de boottocht door de wildernis. 

Punan Ba blijkt echter niet op toeristen berekend (geen hotels of restaurants), maar gelukkig nodigt het dorpshoofd ons uit voor eten en logies. We kijken raar op als 's avonds blijkt dat we op de woonkamervloer mogen slapen. We dachten dat we in Mongolië de hardste bedden gehad hadden, maar dit overtreft echt alles: niet eens een bed! 's Nachts blijkt dat het niet alleen de harde grond is die ons wakker houdt, maar ook de klok in de woonkamer die elk uur een oorverdovend lawaai maakt. Als de klok 5 uur slaat, vinden we het niet eens erg om op te staan en in het pikkedonker de grote boot te gaan zoeken. Deze nacht heeft het wel flink geregend en we zijn blij als we, na enkele glijpartijen en een balanceer-act over een gladde boomstam (er zaten geen krokodillen in de rivier...? toch?!), in de boot stappen. Gebroken, maar voldaan genieten we van de bootreis terug naar de beschaving!

Na bijna vier weken op Borneo, is het over een paar dagen tijd om op het vliegtuig te stappen naar onze volgende bestemming. Ondanks dat Borneo vooraf niet op onze planning stond, hebben we enorm genoten van de jungle, de wilde dieren en de prachtige stranden en blijkt Borneo een goede toevoeging aan onze reis! 

Klik hier voor ons uitgebreide fotoverslag van Borneo.

Wil je onze foto's van Hong Kong nog zien? Klik hier!