Schommelend door Myanmar

Onze vijftiende en zestiende treinrit van onze reis maken we in Myanmar. Ondanks dat we al aardig wat uren op het Aziatische spoor hebben doorgebracht, vinden we het wederom fascinerend. Op ons harde houten bankje schommelen we van links naar rechts en de rit doet op sommige momenten meer aan een boot denken dan aan een trein.

De treinen in Myanmar zijn oud en bewegen zich schokkerig over het spoor. We zijn dan ook niet verbaasd dat er regelmatig treinvertragingen zijn vanwege "small accidents" (bijvoorbeeld: een ontspoord treinstel). Toch voelen we ons veilig in de trein, misschien omdat de trein zo langzaam gaat. Over een afstand van 100 kilometer doet de trein makkelijk 4 uur. En dat is maar goed ook, want de struiken langs het spoor worden niet gesnoeid en het trage tempo geeft ons de gelegenheid om de takken die zo nu en dan door het open raam naar binnen steken, te ontwijken. 

Reizen per trein is spotgoedkoop. We reizen tweede klas, omdat we het leuk vinden om tussen de lokale bevolking (en al hun handel) te zitten en betalen slechts 1 USD voor een rit van 3,5 uur. Als we voor eerste klas gekozen hadden (en onze kont na afloop wellicht iets minder beurs had aangevoeld) hadden we 3 USD betaald. De Birmezen vinden het enig dat er twee toeristen bij ze in de coupe gestapt zijn en lachen allervriendelijkst naar ons. Als we onderweg dorpjes passeren, zien we delen van Myanmar waar verder nooit (afgezien van treinreizigers zoals wij) toeristen voorbij komen en hier zwaaien de mensen nog enthousiaster naar ons dan we al gewend zijn. (Als toerist word je in Myanmar door de regering beperkt in de gebieden die je mag bezoeken, waardoor er nog hele regio's in het land zijn waar geen toerist komt.)

De stationnetjes waar we onderweg stoppen zijn allemaal even bijzonder. Als de trein langzaam het station binnen komt rijden, verzamelen de verkoopsters zich rondom de trein. Met een grote mand op hun hoofd proberen ze door het open raam fruit, noten en crackers te verkopen aan de mensen in de trein. Absoluut charmanter dan de NS-railwaycatering en we vinden het eigenlijk wel jammer dat onze tas al vol eten zit.

Veel reizigers kiezen vanwege de snelheid en het comfort voor de bus in plaats van de trein, maar volgens ons mis je dan echt iets!