Op zoek naar het authentieke Laos

Het voordeel van reizen zonder vast plan is dat je tips van andere reizigers over mooie bestemmingen makkelijk kan opvolgen. Over Laos hoorden we de afgelopen tijd veel goede verhalen, reden genoeg voor ons om dit land toe te voegen aan ons reisschema.

We steken de grens over naar Laos en kiezen ervoor om, in tegenstelling tot de massa Zuidoost-Azië backpackers, niet direct de Mekong af te varen naar Luang Prabang (wat twee weken later een erg aangename stad blijkt), maar om eerst naar het uiterste noorden van Laos te gaan. Op deze manier hopen wij nog iets van het authentieke Laos te kunnen ontdekken. Twee langzame, bochtige ritten in volgestampte oude bussen brengen ons naar het bergdorpje Phongsali, vanuit waar we een driedaagse trekking door de omgeving maken.

Laos is na Myanmar en Cambodja het armste land van Zuidoost-Azië. De mensen wonen voornamelijk in bamboohutjes en de dorpjes zijn klein en zelfvoorzienend (alleen voor sigaretten, tv's en geluidsinstallaties komen ze naar de 'stad'). De dorpjes zijn een gezellige drukke bedoening: gezinnen met veel kinderen zijn geen uitzondering en alle dieren (honden, katten, buffels, koeien, varkens, eenden en kippen) lopen vrij door het dorp rond. Het land kent veel verschillende stammen met elk hun eigen taal en veel van hen dragen nog steeds hun prachtige traditionele klederdracht. Tijdens onze trekking bezoeken wij afgelegen Phounoi en Akha dorpjes en de kleding van deze laatste stam is nog wel het mooiste: prachtige zwarte pakjes met kleurrijke borduursels, afgewerkt met zilveren medailles en rijk versierde hoedjes. De bergstammen zijn verlegen en cameraschuw, wat voor ons wennen is na de vriendelijk zwaaiende bevolking tijdens onze trekking in Myanmar.