Waar we slapen, deel 3

We houden er een hoog reistempo op na. In 450 dagen hebben we in maar liefst 227 verschillende bedden geslapen, wat neer komt op een gemiddelde verblijfsduur van twee nachten per bed. We zijn er zelf van onder de indruk, maar kunnen dit gemiddelde wel plaatsen. Want waarom zouden we lang op een plek blijven hangen als er ook weer iets nieuws te ontdekken is? Vol energie pakken wij telkens onze backpack in en reizen we door naar de volgende overnachtingsplek. Toch moeten we toegeven dat we onlangs twee plekken gevonden hebben, waar we het wel eens langer dan twee nachten zouden kunnen uithouden… Benieuwd? Lees dan verder.

Yak Tours hostel, Karakol, Kirgizië:

In onze vorige waar we slapen-update plaatsten we een foto van onze eerste nacht in Kirgizië: een ontzettend fout Sovjet appartement in Naryn. Als we verder reizen door Kirgizië blijkt fout de standaard te zijn en de plekken waar geen tapijtjes aan de muur hangen zijn zeldzaam. In Karakol vinden we dit nostalgische huis, omgebouwd tot hostel, met een 'ietwat' achterhaald interieur! 

Trekkerstentje, Ala-Kol, Kirgizië:

Voor onze vierdaagse wandeling naar Ala-Kol huren we voor 550 som (bijna 8 euro) een lichtgewicht tentje, twee slaapzakken en twee synthetische matjes. We komen tijdens deze wandeltocht namelijk geen hotels tegen, dus we moeten onze eigen kampeerspullen meenemen. De backpacks zijn zwaar, de nachten koud, de grond hard, kampeerfaciliteiten zijn er niet, maar wat slapen we op mooie plekken!!

Yurtstay, Tulpar-Tash (Song-Kol), Kirgizië:

Veel Kirgiezen leven in de zomer als nomaden. Zij trekken er met hun tenten en vee op uit, op zoek naar vers gras en wisselen regelmatig van plek. Tijdens onze tweede meerdaagse wandeling rondom Song-Kol slapen we bij Kirgiezen in hun yurts. Ze zijn ontzettend gastvrij en stoppen ons vol met brood, koekjes, huisgemaakte jam en, helaas, soms ook schapensoep.

Jahongir B&B, Samarkand, Oezbekistan:

Ons 200e bed van de reis is een hele fijne, in het sfeervolle Jahongir guesthouse. De kwaliteit van de hotels in Oezbekistan is sowieso behoorlijk hoog (of waren de homestays in de voorgaande landen eigenlijk gewoon minder goed?!). Als onze wekker om zes uur gaat, lopen we eerst een paar uurtjes door de stad, om vervolgens aan te kunnen schuiven bij een van de betere ontbijtjes van onze reis. 

Farvardinn Homestay, Fahraj, Iran:

Ook in Iran mogen we niet klagen over de kwaliteit van de hotels. De meeste nachten besteden we in de grote steden (Esfahan, Shiraz, Yazd, Kashan), maar we brengen ook een aantal nachten door in homestays in kleine woestijndorpjes. De Farvardinn homestay is er één van en gelukkig is er een fonteintje binnen de muren, waar wij op het heetst van de dag in mogen springen (Jeem zonder hoofddoek want we bevinden ons 'thuis' en daar is de hoofddoek niet verplicht).

Caravanserai Zein-o-Din, Iran:

In Iran slapen we in een prachtig gerenoveerde caravanserai. Deze caravanserai lag vroeger op een belangrijke handelsroute en bood handelaren, hun dieren en hun lading een veilige plek om de nacht door te brengen. In Centraal Azië bestond vroeger een groot netwerk van caravanserai's, die elk op één dag loopafstand van elkaar lagen, maar waarschijnlijk is er geen enkele zo mooi opgeknapt als deze! (Thanks to Wil & Ine, die deze overnachting mogelijk gemaakt hebben.)

Danae Villa, Santorini, Griekenland:

Via Istanbul reizen we verder naar Griekenland, waar we Athene en de Cycladen bezoeken. Doordat we buiten het hoogseizoen reizen, kunnen we hier voor zo'n 30 euro per nacht prima hotelkamers vinden. In al onze hotels zijn de eigenaren meer dan vriendelijk, maar ons hotel in Santorini springt er toch wel uit, vanwege het fantastische ontbijt op bed dat elke dag bezorgd wordt door de vriendelijke eigenaresse: warme appeltaart, verse wafels, tosti's, smullen! Ohja, het zwembad is ook niet verkeerd...

Trullo del 1700, Ostuni, Italië: 

Met de ferry reizen we naar de hak van de laars van Italië, de provincie Puglia. Deze staat bekend om haar olijfboomgaarden en trulli, kleine huisjes met een kegelvormig dak. Trulli werden vooral in de 18e en 19e eeuw gebouwd om onderdak te bieden aan veldwerkers of als opslagplaats. Tegenwoordig zijn veel trulli omgebouwd tot vakantieadresje en via Airbnb boeken wij voor tien nachtjes een wel heel bijzondere trullo. (Thanks opa van Jamie, voor dit fijne verjaardagskado!)

Homestay van Ommering, Hapert, Nederland:

Zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens. Na bijna vijftien maanden reizen pakken we (met een dubbel gevoel) het vliegtuig terug naar Nederland, waar we door Jamie's vader opgehaald worden op het vliegveld. We slapen heerlijk in Jamie's oude kamer en het weerzien met ouders, broer en zus is top! 

Homestay van de Paal, Berlicum, Nederland:

Na twee nachtjes in Hapert gaan we door naar Mark's ouders in Berlicum, waar we direct een gezellig etentje met ouders, zusje en Jeroen hebben. Daarmee is na 450 dagen de cirkel rond, want op 9 augustus 2013 is dit de plek waar wij begonnen aan ons grote avontuur! 

Onze Macbook is in de laatste week van onze reis helaas gesneuveld (die vond het tijd dat we naar huis gingen??), dus we kunnen eventjes niet bij onze foto's, maar zodra we er weer bij kunnen, volgt er nog een foto-verslag van onze belevenissen in Europa!

Tot snel allemaal!!!!!!!